Op 8 mei 1988 vond in Zwolle een van de meest opmerkelijke wedstrijden in de Nederlandse voetbalgeschiedenis plaats: PEC Zwolle tegen FC Volendam. Beide ploegen stonden op de rand van degradatie, maar wisten dat een gelijkspel genoeg zou zijn om in de Eredivisie te blijven. Wat volgde was een zeldzame, bijna surrealistische vertoning: een wedstrijd zonder strijd, zonder kansen en zonder echte intentie om te winnen. De bal ging louter heen en weer over het middenveld, terwijl spelers elkaar leken aan te kijken met een stilzwijgend pact. Toen één speler per ongeluk op doel dreigde te schieten, werd hij zelfs tot de orde geroepen. Het werd 0-0 — een klassiek geval van een “salonremise”.

Hoewel het publiek zich zichtbaar verveelde en AZ, dat nog hoop had op lijfsbehoud, zich benadeeld voelde, werd de puntendeling nooit officieel onderzocht of bestraft. De wedstrijd groeide uit tot hét voorbeeld van hoe belangen het voetbal soms kunnen overschaduwen. Toch bleef het resultaat historisch: beide clubs handhaafden zich, en de wedstrijd leeft decennia later nog voort als een mythisch hoofdstuk in het Nederlandse voetbal.

Dit shirt werd na afloop in het publiek gegooid door aanvoerder Alex Booij