Lulof Heetjans
Aanvaller (1931 - 1937)
Talentvol
Onder leiding van de Engelse trainer Sid Castle had P.E.C. al een hele zomer doorgetraind met één doel voor ogen: oostelijk kampioen worden. Het seizoen daarvoor eindigde voor de P.E.C.’ers in mineur, want van note bene Go Ahead werd in de kampioens play-off verloren waardoor de club als tweede eindigde in het seizoen 1930-1931.
Tijdens de voorbereiding op het nieuwe seizoen haalde Sid Castle de talentvolle Lulof “Junne” Heetjans bij het eerste elftal. Opvallend is dat Heetjans zich een jaar eerder, op 1 september 1930, als veertienjarige pas had ingeschreven bij P.E.C. Desondanks werd Heetjans eigenlijk gelijk in het tweede elftal gezet, omdat hij op die leeftijd “over uitzonderlijke solide constitutie” beschikte. Hier liet hij gelijk van zich gelden, want precies een maand na zijn toetreding bij P.E.C. maakte hij zes doelpunten tegen AGOVV. Mede hierdoor liet Heetjans zo’n positieve indruk achter dat hij in het nieuwe seizoen tijdens de eerste oefenwedstrijd met het eerste elftal in de basis mocht beginnen…
Jongste debutant
De nacht en ochtend voor de wedstrijd kwam het nog met bakken uit de hemel, maar tegen de middag was het weer gelukkig helemaal opgeklaard. Zo kon het publiek zich opmaken voor de oefenwedstrijd tegen het Amsterdamse Blauw-Wit. Bij de thuisclub ontbraken de gebroeders De Bruin, waardoor Lulof Heetjans zich op mocht maken voor zijn debuut als midvoor in het eerste elftal. Dit deed hij allesbehalve onverdienstelijk, want de jongeling (15 jaar, vier maanden en 27 dagen oud om precies te zijn) scoorde gelijk een hattrick. De Zwolse pers schreef er in de krant het volgende over: “Deze jeugdige voetballer – we hoorden dat hij nog slechts 15 jaar is – heeft gisteren getoond heel wat aanleg te hebben. Zijn kijk op het spel is goed en hij weet van de kansen te profiteeren. Het spreekt wel vanzelf, dat het hem aan routine ontbreekt en dat hij daardoor nog vele onnoodige fouten maakt. Maar dat hij in dezen lang niet gemakkelijken wedstrijd drie doelpunten wist te maken – waaronder een zeer fraaie kopbal – zegt wel iets en geeft hoop op de toekomst.”
Eerste international
Tijdens het seizoen, waar hij halverwege wegens tegenvallende resultaten terug werd gezet naar het derde, ontwikkelt Heetjans zich goed. Voornamelijk zijn prachtige loopstijl maakte hem populair bij de P.E.C.-supporters. Deze ontwikkelingen bleven ook buiten Zwolle niet ongezien en zo werd Heetjans voor meerdere vertegenwoordigende elftallen en uiteindelijk zelfs het ‘echte’ Oranje uitgenodigd.
In 1937 werd hij, als eerste P.E.C.-speler ooit, als vervanger van de geblesseerde Kick Smit opgeroepen door bondscoach Bob Glendenning om mee te spelen in en tegen het onrustige Duitsland van de jaren dertig. Eind januari is het Rheinstadion in Düsseldorf het strijdtoneel, op de tribunes zitten 60.000 toeschouwers. In een zogenaamde 2-3-5 opstelling speelde Heetjans als linksbinnen naast mede-Zwollenaar Beb Bakhuys. Het duel, waarbij Nederland tot twee keer toe op achterstand werd gezet, eindigt in 2-2. Beide Nederlandse doelpunten kwamen op naam van Henk van Spaandonck. Het bleek de eerste, maar tevens ook gelijk de laatste interland voor de Zwolse Heetjans te zijn. Hij mocht daarentegen nog wel een keer mee als reservespeler naar Zwitserland, maar tot een invalbeurt kwam het niet.
Kanttekening: sommige van onderstaande foto’s kunnen als kwetsend worden ervaren. Het entreekaartje is afkomstig van Voetbalstats.
Overschrijving
In hetzelfde jaar behaalde Heetjans zijn MTS-diploma elektrotechniek, waardoor hij een baan als technische tekenaar aangeboden kreeg bij Hazemeijer in Hengelo. Hierdoor werd er ook een overschrijving naar Tubantia aangevraagd. Een flinke aderlating voor P.E.C., want door de verplaatsing van de NS werkplaats naar Haarlem vertrok een groot gedeelte van het eerste elftal. Zo vertrokken naast Heetjans de volgende spelers: Jos de Bont (11 jaar eerste elftal), Huub Pallandt (11 jaar eerste elftal), Barend de Groot (14 jaar eerste elftal), Jan Manni (11 jaar eerste elftal) en Frits Kuijer (7 jaar eerste elftal). Het gemis van deze eminente spelers werd gelijk voelbaar, want degradatie naar de Tweede Klasse was een feit.
Heetjans zou tot en met 1948 voetballer blijven in Hengelo. In de jaren die volgden werd hij vervolgens nog trainer van de Hengelose club en werd hij er ook lid van de technische commissie.
Persoonlijk
Op 27 maart 1916 werd Lulof Heetjans geboren als zoon van Johannes Heetjans en Aaltje Mooten. Op dat moment waren zij woonachtig aan het Assiesplein te Zwolle. In 1947 ondertrouwde Heetjans met Gerritdina “Diny” van den Brink. Op dat moment waren zij al woonachtig in Hengelo (Reltzstraat 32 en Krabbenbosweg 218). Uiteindelijk zou Lulof Heetjans op eenentachtigjarige leeftijd in hetzelfde Hengelo overlijden.
