Betaald voetbal
Periode: 1955 - 1970
Licentie
Na de promotie naar de Eerste Klasse kon de club toe treden tot het betaald voetbal. Deze gelegenheid werd door de KNVB aangeboden aan vierentwintig clubs. Op woensdag 23 februari 1955 besloot het PEC-bestuur om een licentie aan te vragen en zo een betaald voetbalorganisatie te worden. In het maandblad van maart 1955 wordt het aangekondigd als groot besluit. ,,Ook onze vereniging heeft het grote en verstrekkende besluit genomen, haar eerste elftallers te gaan betalen. Dit elftal bestaat geheel uit eigen kweek. Spelers, die stuk voor stuk geen haar slechter zijn dan al die voetballers, die geregeld stuivertje wisselen. We weten dat en zeggen dat, zonder chauvinisme, omdat ronselaars dag in dag uit bezig zijn met fraaie beloften bij ons weg te halen.”
Het eerste seizoen als BVO, lees betaald voetbalorganisatie, werd 1955-1956. Onder Jan van Asten, die op 1 juni 1953 al was aangesteld als trainer, werden er eenentwintig punten behaald. Het leverde een elfde plek op de ranglijst op. Eerdergenoemd seizoen bestond destijds uit twee hoofdklassen en drie Eerste Klassen, dit werd het seizoen erna echter op de schop genomen. Het divisiesysteem werd namelijk ingevoerd, waardoor er nu één Eredivisie, twee Eerste Divisies en twee Tweede Divisies waren. PEC ging van de Eerste Klasse over naar de Tweede Divisie. Naast de competitieverandering, veranderde de club ook van speelterrein. PEC gaat spelen bij De Vrolijkheid en kocht dit verwaarloosde sportpark later voor 15.000 gulden. Het sportpark werd grondig gerenoveerd en op het oude clubhuis wordt een tribune gebouwd. Het ontwerp van deze tribune was van de vader van Herman Brood. Vanaf dat moment beschikte PEC over een sportpark dat plaats bood aan 10.000 toeschouwers en een eigen trainingscomplex.
Het betaald voetbal had ook zeker nadelen. Zoals Dries Jans het zegt ,,We raakten al snel onze beste spelers kwijt.” Spelers als Gerrit Voges en Joop Schuman gingen elders voetballen. Als vervanging haalde PEC twee Surinamers in huis. Ludwig Mans en Dolf Degenaar werden gelijk bezienswaardigheden, want de mensen uit de provincie hadden nog nooit een getint iemand gezien. Middenvelder Degenaar zal later naar Heracles vertrekken en Mans richtte zich na vijf seizoenen bij PEC op het timmerman vak.
Stadsderby
De seizoenen die volgden bleef PEC spelen in de Tweede Divisie. In deze competitie speelde de club meermaals tegen stadsgenoot Zwolsche Boys. De hele stad leefde als beide rivalen tegen elkaar spelen. Op wedstrijddagen leverde dit zelfs drie keer zoveel toeschouwers op als normaal. De sfeer was standaard goed en tot echte confrontaties kwam het, op een paar uitzonderingen na, eigenlijk nooit. Wel worden de spelers van beide ploegen vaak door andermans publiek uitgescholden en geïntimideerd.
Wetenswaardigheden
P.E.C. 50 jaar
Wegens het 50-jarig jubileum wilde de club een elftalfoto hebben. De spelers hebben zich daarom speciaal voor deze gelegenheid hun voetbaltenue moeten aantrekken en konden daarna weer direct naar huis. Dit verklaart tegelijk waarom de tribune op de achtergrond geheel leeg is.
De selectie van 1960-1961 die te zien zijn op de elftalfoto (V.l.n.r. en van boven naar beneden): Dick v.d. Wetering, Eef Wink, Jan Tielbaard, Homme Siebenga, Jan Koops, John Abma, Jan de Roos, Benny Nijboer, Jan Westerbeek, Hans van Rotterdam, Gerrit Disselhof, Leo Koopman en Dries Jans.
Dolle Dries
Het allereerste doelpunt dat P.E.C. in het betaald voetbal wist te maken, staat op naam van Dries Jans. Tegen N.E.C., de eerste wedstrijd van het seizoen 1955-1956, scoorde de geboren Hagenaar in de 37e minuut het openingsdoelpunt. Het zou tevens het enige doelpunt zijn van de wedstrijd, waardoor de eerste overwinning van het seizoen tevens een feit was.
Theo de Bok
Tegenwoordig heeft PEC Zwolle een wolf genaamd Zwolfje als mascotte, maar dat was in de jaren ’60 wel anders. Een levende Bok met de naam Theo was destijds de mascotte van PEC. Bij elke thuis- en uitwedstrijd was hij aanwezig om als mascotte te dienen.
Tribune
Sportpark De Vrolijkheid werd in 1960 door P.E.C. gekocht, waarna er tien seizoenen gespeeld zouden voordat de club weer terugging naar de Ceintuurbaan. De tribune op dit sportpark werd gerealiseerd door de firma van Joop Brood. De vader van Herman Brood, wie op dat moment in de jeugd van P.E.C. voetbalde.
Topschutters
Het seizoen 1966-1967 was een topjaar voor P.E.C. in de Tweede Divisie. De Zwolse club scoorde maar liefst 82 doelpunten in 44 wedstrijden. Een groot gedeelte van deze doelpunten staan op naam van Joop Schuman, hij wist 22 keer het net te vinden.
Merkwaardig bijna-doelpunt
Een passage uit ‘Meters Buutenspel’ van Gerard Schutte: “Sallandia – P.E.C., uitslag 1-9. Merkwaardig was het feit dat Westerbeek, na alle tegenstanders te hebben omspeeld, in het lege doel kon schieten en zich reeds omdraaide om naar het middenveld terug te lopen, toen de bal precies op de doellijn in de modder bleef steken!!!”
(Foto’s: Jan Drost)